SARP
Warszawa

Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul.Pańska 3
Start 18:00

Edukacja to narzędzie emancypacji i jedno z ważniejszych pól kontestacji zastanego porządku. Paradoskalnie jednak szkoła często staje się miejscem reprodukcji schematów w oparciu o przymus rywalizacji, tłumi rozbudzanie ciekawości, krytycyzm i zabija w jednostkach wolę poszukiwania. Ivan Illich twierdził, że większość wiedzy zdobywamy poza szkołą. W swojej książce Odszkolnić Społeczeństwo postulował zmianę systemu edukacji na rzecz nieformalnych sposobów zdobywania wiedzy w oparciu o współpracę i dzielenie się informacjami z innymi poprzez sieć powiązań towarzyskich. Dziś narzędziem pozainstytucjonalnej wymiany informacji jest Internet. Jednak ryzyko jakie niesie ze sobą usieciowienie edukacji , to uniformizacja i spłaszczenie świata, zamiast wzbogacania jego różnorodności. W jaki sposób myśleć o przyszłości edukacji architektonicznej będą rozmawiać na najbliższym spotkaniu młodzi polscy architekci, których łączy doświadczenie migracji.
[ więcej ]

Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul.Pańska 3
Start 18:00

Styk dwóch ekosystemów w języku ekologii to ekoton. Jest nim strefa przejściowa pomiędzy lasem, polaną, jeziorem i torfowiskiem. Zachodzi tu nieustanna fluktuacja i wymiany gatunków. To właśnie na terytorium ekotonu, czyli styku różnych typów krajobrazów występuje największa bioróżnorodność. Ekoton można porównać z architekturą czasów glokalizacji, w której zachodzi nieustanna wymiana. Styk różnych pejzaży, kultur i praktyk, fluktuacja form i narracji generuje nowe i nieoczekiwane architektoniczne hybrydy, łączące cechy narodowe, naturalne, sztuczne i obce. O tym jak w globalnym świecie mieszają się cywilizacja, natura i praktyki architektoniczne opowiedzą na najbliższym spotkaniu młodzi polscy architekci, których łączy doświadczenie migracji.
[ więcej ]

Muzeum Sztuki Nowoczesnej, ul.Pańska 3
Start 18:00

Główny kurator przyszłorocznego Biennale Architektury w Wenecji, Rem Koolhaas za zadanie postawił sobie „zbadanie historię ostatnich 100 lat i proces stopniowego wchłaniania architektury lokalnej przez globalną.” Nie ulega wątpliwości, że cechy narodowe rozpływają się w uwspólnionym, międzynarodowym języku, a połączenie googla z pamięcią narodową zrodziło złożone formy i narracje. Rzadko mówimy o chińskiej czy szwajcarskiej architekturze, częściej o efekcie Bilbao, stylach czy powtarzalnych typologiach. W architekturze czasów glokalizacji zachodzą złożone procesy interpretacji, translacji, mutacji i adaptacji. Powstają hybrydy łączące cechy ponadnarodowe.
[ więcej ]