Stanowisko SARP i Oddziału Warszawskiego SARP wobec Ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. o zmianie ustaw w celu likwidowania zbędnych barier administracyjnych i prawnych, która została przyjęta przez Sejm RP 26 stycznia 2023 r. i skierowana do Senatu

W Art. 15, ust. 6, punkt 2 obligatoryjnie ustawodawca określił minimalny wskaźnik parkingowy na bardzo wysokim poziomie 1,5 miejsca parkingowego na mieszkanie (a dla zabudowy śródmiejskiej minimum 1 miejsce parkingowe na mieszkanie). W wielu przypadkach doprowadzi on do wstrzymania procesów inwestycyjnych lub diametralnie zwiększy koszty budowy, ostatecznie podnosząc ceny zakupu mieszkań i zmniejszając dostęp do mieszkań dla tysięcy Polaków.

Jako środowisko architektów i urbanistów oczekiwaliśmy w przygotowywanej ustawie „mającej na celu ograniczenie procedur i niepotrzebnych barier administracyjnych”, rzeczywistego ułatwienia w przygotowania projektów, w tym w szczególności projektów mieszkaniowych. W praktyce bariery zaostrza się oraz ingeruje w warunki techniczne w budownictwie, bez dogłębnej analizy ekonomicznej i skutków społecznych, jakie mogą powstać w następstwie wprowadzanych zmian.

Aktualne zapisy w tzw. ustawie Lex Deweloper pozwalają samorządom na określenie współczynnika parkingowego w Lokalnych Standardach Urbanistycznych. Jest to rozwiązanie uzasadnione – to lokalne władze znają najlepiej specyfikę swoich miast i wiedzą, w jakim stopniu komunikacja publiczna jest w stanie obsłużyć mieszkańców nowoprojektowanych osiedli. Wprowadzenie obligatoryjnego, bardzo wysokiego współczynnika dla działek w dużych i małych miastach na poziomie 1,5 m.p./mieszkanie jest szkodliwą ingerencją w lokalne warunki oraz zmniejsza konkurencyjność budownictwa realizowanego w ścisłej współpracy z samorządem w stosunku do inwestycji deweloperskich, które bazują na ustaleniach planów miejscowych lub warunkach zabudowy, z wielu powodów, m.in.:

1. Obowiązek budowy parkingu z liczbą miejsc parkingowych na poziomie 1,5 miejsca na mieszkanie (niezależnie od tego, czy są to kawalerki czy duże mieszkania) oznacza w praktyce konieczność budowy dwóch lub więcej kondygnacji parkingu podziemnego, co najczęściej tworzy konieczność prowadzenia prac budowlanych poniżej poziomu wód gruntowych. To bardzo kosztowne działania – koszt budowy jednego miejsca parkingowego to około 100 000 zł*, a więc przeciętny kupujący do ceny swojego mieszkania będzie musiał doliczyć średnio koszt ok. 150 000 zł.

*Powierzchnia garażu podziemnego, którą trzeba wybudować wraz z dojazdami, rampami i przestrzeniami technicznymi przypadająca na jedno miejsce parkingowe to ok. 30 m2; koszt budowy części podziemnej to ok. 3 000 – 3 500 zł/m2

2. Konieczność budowy ogromnych parkingów jest sprzeczna z aktualną polityką w planowaniu miast i z trendami proekologicznymi, w tym w dążeniu do ograniczania indywidualnej komunikacji samochodowej na rzecz innych środków transportu i zachowania jak największej powierzchni biologicznie czynnej w ramach prowadzonych inwestycji. Mniejsza powierzchnia biologicznie czynna na osiedlach oznacza mniej drzew, mniej atrakcyjnych terenów rekreacyjnych, większe ryzyko zjawiska miejskiej wyspy ciepła, ograniczoną możliwość retencji wód opadowych na terenie – a więc gorszą jakość życia mieszkańców.

3. Coraz więcej ludzi młodych, zwłaszcza w miastach, decyduje się na życie bez samochodu. W miastach z dobrym transportem publicznym i bogatą ofertą usług własne auto przestaje być potrzebne. Również rosnące koszty życia, w tym mieszkań, prowadzą do szukania alternatywnych sposobów poruszania się po mieście, np. rowerem, najem lub współdzielenia samochodów. Obowiązek zakupu jednego lub dwóch miejsc parkingowych przez każdego mieszkańca stref śródmiejskich/miejskich jest absurdalne.

W związku z powyższym kierujemy do Senatu RP wniosek o uchylenie w/w dodanych zapisów w zmienianej Ustawie z dnia 5 lipca 2018 w art. 17ust 4a pkt2) oraz ust 4d.pkt2).

Pozostałe ustalenia Art. 15 Ustawy z dnia 26 stycznia 2023 r. przyjmujemy z życzliwą akceptacją.

Liczymy na możliwość przedstawienia stanowiska na posiedzeniu Komisji Gospodarki Narodowej i Innowacyjności w dn. 07.02.2022, sprawa nr 147.

Zobacz treść Stanowiska (.pdf)

  

facebook share