Kładka pieszo-rowerowa na Wiśle
Topografia Warszawy od zawsze ułatwiała jej rozwój po zachodniej stronie rzeki. Linia skarpy i Wisły trwale wyznaczyły kierunek urbanizacji, stając się trudną do przekroczenia barierą. Szerokie koryto rzeki było powodem fizycznej i administracyjnej separacji stolicy od jej prawobrzeżnych osad – Praga jeszcze w XVIII wieku stanowiła niezależne miasto.
Budowa pierwszych mostów, choć zawsze kosztowna ze względu na ich długość, była zwykle impulsem do rozwoju terenów po obydwu stronach Wisły. Powstające od czasów wolnych elekcji mosty pontonowe, najczęściej pomiędzy Bednarską i Okrzei/Kłopotowskiego doprowadziły do powstania trwałej, murowanej zabudowy wzdłuż ulic na obu brzegach. Nieco później budowa mostu Kierbedzia oraz kolei Petersburskiej i Terespolskiej wraz z koleją obwodową przyniosły trwały postęp w zagospodarowaniu Pragi, który ukształtował jej industrialny charakter. Gdyby nie most Poniatowskiego, nie byłoby również szansy dla rozwoju Saskiej Kępy czy Grochowa.
Miastotwórcza rola mostów zanikła w drugiej połowie XX wieku, kiedy kolejne przeprawy stawały się szerokimi arteriami komunikacyjnymi, rozcinającymi dzielnice.
Budowa pieszo-rowerowej kładki pomiędzy ulicami Karową i Okrzei – czyli w miejscu o największej gęstości zaludnienia miasta nad Wisłą, ma szansę znów stać się katalizatorem postępu dla prawobrzeżnej Warszawy. Tym bardziej cieszą zapowiedzi (choć jeszcze enigmatyczne) o planowanych zmianach przestrzennych w najbliższym sąsiedztwie mostu. Naziemne przejście przez Wisłostradę, przebudowa ulicy Karowej i Okrzei to inwestycje, które powinny zostać przeprowadzone równolegle z budową mostu. W dalszej perspektywie istnienie kładki może przyspieszyć proces tworzenia całego systemu przyjaznych przestrzeni publicznych, i to nie tylko na prawym brzegu – wyraźna “kolizja” pieszo – rowerowego szlaku z Wisłostradą ma również szansę uruchomić dyskusję o zasadności istnienia tak szerokiej arterii komunikacyjnej nad samą rzeką.
Decyzja Prezydenta o ogłoszeniu przetargów, pomimo trudnej sytuacji budżetowej, na szereg inwestycji w projekty piesze i rowerowe (oprócz budowy kładki to także długo oczekiwane zmiany w ścisłym Śródmieściu) jest jasną deklaracją priorytetów obecnych władz Warszawy i daje nadzieję na kolejne, śmiałe projekty o miastotwórczym charakterze.
***
Poniżej – aktualne wizualizacje projektu pracowni Schuessler Plan, wyłonionego w konkursie zorganizowanym w 2017 roku. Serdeczne gratulacje!
