Skwery w śródmieściu Warszawy

W ramach Budżetu Partycypacyjnego mieszkańcy Warszawy zdecydowali o realizacji dwóch wielofunkcyjnych Skwerów o ofercie skierowanej do wszystkich pokoleń, dopuszczających prowadzenie w ich obrębie różnego rodzaju aktywności fizycznej. Skwery będą zlokalizowane przy stacji metro Świętokrzyska (ul. Zielna) oraz Ratusz Arsenał (ul. Andersa).

Projekt jest realizowany w ramach Budżetu Partycypacyjnego na rok 2016 przez Urząd Dzielnicy Śródmieście, Zarząd Terenów Publicznych Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy oraz Centrum Wyzwań Społecznych Uniwersytetu Warszawskiego we współpracy z Oddziałem Warszawskim SARP.

Więcej informacji: skwery.waw.pl

Celem warsztatów było opracowanie dla obu lokalizacji, na bazie wyników badań oraz wiedzy uczestników, trzech niezależnych koncepcji zagospodarowania oraz ich jednej syntezy podczas dwudniowej sesji projektowej. Koncepcja ma prezentować ogólne zasady organizacji zagospodarowania przedstawione w formie graficznego szkicu na udostępnionym podkładzie mapowym oraz innych rysunków prezentujących koncepcję (np. przekroje terenowe, widoki perspektywiczne.

 

Wstępnym założeniem koncepcji była koncentracja na cichych funkcjach sportowych, zieleni i uniwersalnej dostępności. Projektanci zaproponowali różnorodne funkcje odpowiadające potrzebom opisanym w trakcie badania. Wśród elementów łączących wszystkie projekty wyróżnić można koncentrację na umożliwienia długotrwałego przebywania na skwerze dzięki wprowadzeniu wysokiej zieleni (zacieniającej i izolującej od hałasu ul. Marszałkowskiej), dużej liczby miejsc do siedzenia oraz dostępności bezpłatnej wody pitnej.

 

Badania wskazały tę lokalizację jako miejsce bardziej dynamicznych aktywności i codziennego przebywania młodych ludzi. Podobnie jak w przypadku ul.Zielnej, ważnym elementem jest zacienienie działki, która przez więkoszość dnia podlega pełnej ekspozycji słońca. W odróżnieniu od ul.Zielnej, projekt jest zlokalizowany bezpośrednio nad tunelem metro, od którego stropu oddziela go 20 centymetrów gruntu – to tworzy ograniczenia, ale i pozwala zastosować technologie charakterystyczne dla projektów na dachach, co może stać się inspirującym przykładem w dyskusji o zagospodarowaniu przestrzeni na dachach.