List otwarty w sprawie projektu nowej biblioteki Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie

Oddział Warszawski SARP z niepokojem śledzi dyskusję na temat proponowanej nowej zabudowy w obrębie Skarpy Warszawskiej, na terenie Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie.

Doskonale rozumiemy zaistniałą potrzebę rozbudowy zespołu o nowe funkcje takie jak gmach biblioteki, niemniej jednak wyrażamy wątpliwości co do skali całego zamierzenia. Proponowane rozwiązanie zmienia dotychczasową kompozycję zespołu zabytkowego, którego charakterystyczną cechą jest zgrupowanie budynków na koronie skarpy. Kubatura obiektu jest w naszej ocenie zdecydowanie za duża, zarówno w kontekście sąsiadującej kameralnej zabudowy Mariensztatu jak i w perspektywie tej części miasta. Planowana w tym miejscu inwestycja nie powinna swoją formą konkurować z istniejącą zabudową historyczną, a skalą dominować w panoramie Warszawy.

Uwarunkowania historyczne i kulturowe, w tym fakt, że teren ten objęty jest ochroną konserwatorską oraz, że znajduje się on w strefie buforowej Starego Miasta, wpisanego na listę Światowego Dziedzictwa Kulturowego i Naturalnego UNESCO, powinny być wytycznymi do procesu projektowego, a nie przeszkodą dla rozwoju Seminarium. W tej sytuacji za niezwykle pomocne w zdefiniowaniu właściwej kubatury dla tej przestrzeni, uznajemy zapisy znajdujące się w Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego M. St. Warszawy, które dopuszczają lokalizowanie zabudowy na skarpie warszawskiej w oparciu o analizy poszczególnych widoków i panoram.

Ponadto uważamy, że wybór najlepszego sposobu zabudowy tak ważnej w skali całej Warszawy lokalizacji, będzie możliwy tylko wtedy, gdy stanie się on przedmiotem otwartego konkursu architektonicznego. Jedynie taka formuła wyboru projektu, daje możliwość szerokiej dyskusji publicznej oraz jest najwłaściwszą dla uzyskania najlepszych rozwiązań projektowych.

OW SARP

facebook share